شوق زلال حرکت
یک فرش نفیس چه به لحاظ بافت و چه به لحاظ نقش. سفیدی و زلالی شجاعانه که نقش ها را تنهاتر ولی شفاف تر جلوه می دهد. ترنجی غریب که هم در چهار جهت اصلی و هم در چهار جهت فرعی جغرافیای شده و به گلهای شاه عباسی رسیده تا به کمک چهار بادبزن در گوشه ها، تناسبش را دوباره به رخ بکشد. لحظه ای این فرعیات و اصلیات یکی شده که به چهار گل شیپوری در حاشیه میرسیم که بانگ شادی و شعف را به شکوفه های اطراف می دهند. این شوق که در گردونه روزگار نهفته شده، بندهای ختایی ظریف و گردان را چنان احاطه کرده تا به چهار گلدان عظیم کناری برسیم. همه این آرامش در سایه حاشیه ای پررنگ از دو رنگ اصلی لاجوردی و لاکی شکل گرفته تا به گونه ای نمادین تجربه را پشتوانه این زلالی قرار داده است
